Coutoun(-di-fueio-estrecho)
Eriophorum angustifolium
Cyperaceae
Àutri noum : Mineto, Lin-d'estang.
Nom en français : Linaigrette à feuilles étroites.
Descripcioun :Aquéu coutoun trachis dins li tourbièro de mountagno. Li cambo de flour soun acabado pèr mant uno espigo que pendoulon un cop maduro. Se destrìo dóu coutoun-di-fueio-larjo, Eriophorum latifolium, pas talamen emé li fueio, mai emé lou pecou di flour, lisc eici (rufe encò E.latifolium) ; lou faire resquiha entre li labro pèr bèn senti.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eriophorum
Famiho : Cyperaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 800 à 2600 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Bas-palun
- Tourbièro
- Riéusset
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Eriophorum angustifolium Honck., 1782
Erbo-di-granouio
Hydrocotyle vulgaris
Araliaceae
Noms en français : Écuelle-d'eau, Hydrocotyle commun.
Descripcioun :L'erbo-di-granouio es uno planto di proun raro en Prouvènço. S'atrobo pamens encaro en Camargo. Es uno planto que rebalo au sòu e que fai de fuieo que douno d'èr à-n-aquéli de l'escudeleto, Umbilicus rupestris. Li flour, sènso petalo soun pichouneto (1,5 à 2 mm), groupado en enflourejado de 3 à 5 cm.
Usanço :Li fueio soun manjadisso, mai n'en sabèn pas mai.
Port : Erbo
Taio : 2 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Hydrocotyle
Famiho : Araliaceae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 30 à 50 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1000 m
Aparado :
Vo
Mai à óutobre
Liò : Palun
- Sagnas
- Tourbiero
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Hydrocotyle vulgaris L., 1753